poeTree
Water volgt water, uur volgt uur, wij volgen wij?
We zijn afhankelijk van de elementen uit de natuur, zij vormen de sterkste krachten om ons heen. We zijn de kleine mieren die hier leven, burgers van de kosmos. We pogen voortdurend een relatie te maken, te voelen, tussen onszelf en de grond waarop we wonen.
Hoe ervaren wij de dingen om ons heen? Hoe zou je dat kunnen stimuleren? Met deze vragen startte ik een vooronderzoek naar tektonische verbanden in de natuur.
Het leven van een doek, twee maanden lang gedocumenteerd. De natuur heeft sporen van haar krachten nagelaten.
Losgekomen, van de wind ontnomen, als een silhouet gevangen in een net.
Maar toch bevrijd is er evenwicht tot de werkelijkeheid.
Waar het zich ontwricht en niet verweert blijft het in leven.
Tot het verleden de toekomst passeert.
locatie ‘Natuurgebied aan de stad’ het Bossche Broek in sHertogenbosch
jaar 1999
status uitgevoerd
ontwerp Kim Verhoeven
No comments