????
In juni 2010 waarschuwde de Chinese autoriteiten de producenten van eetstokjes dat ‘er scherper toezicht zal worden gehouden op de productie, circulatie en recycling van eetstokjes’. De reden was dat er met de productie van 45 biljoen paar wegwerpeetstokjes per jaar (maar liefst 260 miljoen stokjes per dag) veel hout wordt verspild, terwijl de regering juist de bebossing wil bevorderen. Enkel het gebruik van wegwerpstokjes zorgt voor een ontbossing van 100 hectaren per dag, dat zijn 140 voetbalvelden volgroeid bos iedere 24 uur. De regering probeert het gebruik van herbruikbare eetstokjes te bevorderen maar de meeste restaurants hebben geen geld voor een afwasmachine.
Een terugkerend thema in mijn werk is veranderlijkheid: ‘Hoe kan architectuur bijdragen aan de toekomst, terwijl ons beeld over de toekomst zelf steeds aan het veranderen is?’ Studie naar plaatsing in een historisch perspectief en het vormen van hedendaagse uitgangspunten zijn altijd bepalend voor een ontwerp. Met deze installatie wil ik laten zien dat de steeds grotere groei van de wereldbevolking, en veranderingen in hun consumptiepatronen drastische gevolgen hebben voor ons bestaan, waarin we niet meer los te koppelen zijn van het systematisch grote geheel.
De wereld wordt snel complexer en globaliseert terwijl onze persoonlijke invloedssfeer zich beperkt tot onze eigen achtertuin, het verband tussen onze gewoonten en de buitenwereld is steeds onzichtbaarder en zo lijken we de grip op ons bestaan te verliezen. De haast eindeloze repetitie van eetstokjes, het boren van gaten waarin de stokjes steken en een plafond vol papieren verpakkingen geven de ritmische herhaling van het proces weer waarin deze installatie is ontstaan;
we moeten ons bezinnen!
Dit project is mede mogelijk gemaakt door: