Artikel in Brabants Dagblad, buy cialis donderdag 7 maart door Henri Verwijmeren:
publication
publicatie ‘space in four parts’
BNA BLAD #02/12, sovaldi pag.19
tekst door Kirsten Hannema
Concertgebouw in vier delen
De klassieke concertganger vergrijst; jongeren, opgegroeid met ipods en youtube, komen niet meer naar concertgebouwen waar je stijfjes moet zitten en luisteren. Kim Verhoeven ontwierp een nieuw soort podium dat het publiek weer bij de klassiek muziek moet betrekken.
Kim Verhoeven wil het gesloten karakter van de klassieke concertzaal doorbreken. Want wil de klassieke muziek haar bestaansrecht niet verliezen – het publiek vergrijst immers in hoog tempo – dan moet er iets veranderen. “De strikte etiquette die nu verbonden is met de klassieke muziek zou plaats moeten maken voor een benadering die past bij de moderne technologieën” vertelt de jonge architect. “Tegenwoordig kun je ten slotte op elk gewenst moment, op elke plaats muziek luisteren met je mobiele telefoon of ipod.”
Maar wat kan architectuur aan deze situatie veranderen? Allereerst wil Verhoeven de klassieke muziek loskoppelen van het institutionele karakter. Ten tweede wil ze de relatie tussen publiek en musici dynamischer maken dan die nu is. En tot slot zou de concertzaal meer ruimtelijke variatie moeten bieden.
De oplossing, Space in four parts, is een concertgebouw dat letterlijk in vieren is geknipt, om de klassieke muziek te ‘bevrijden’ en naar buiten te brengen. De vier prefab elementen zijn gemaakt van dragende, translucente kunststof cassettes die het geluid goed reflecteren, voor een optimale akoestiek. Elk deel is even groot en omvat een stuk podium, een opgang en een gedeelte voor publiek.
Als een puzzel zijn de vier bouwdelen, met twee vrachtauto’s verplaatsbaar, op allerlei manieren aan elkaar te koppelen. Afhankelijk van de locatie, het seizoen, het programma en het tijdstip van het concert – dag of nacht – kan een passende configuratie gemaakt worden. Een intieme opstelling rond een enkele solist of een meer dramatische compositie voor een groot orkest; een zaal rond een patio of een geheel open paviljoen; een helder witte structuur of een gebouw dat als een lantaarn oplicht in het donker – alles is mogelijk.
“Dat was meteen ook het moeilijkst van dit afstudeerproject: het ontwerpen met variabelen”, vertelt Verhoeven. “Normaal werk je toch met bepaalde gegevens zoals een vaste routing. Voor mij was het steeds de vraag waar je de vrijheid laat en wat je vastlegt.”
graduation projects
10/11 Graduation Projects features the work of students who earned their degree during the 2010-2011 academic year at the Amsterdam Academy of Architecture. The projects by the 22 Masters of Architecture, here Urbanism and Landscape Architectecture are introduced by visiting critic Rob Hootsmans.
p.84/89, p.142
Architectura & Natura Publishers Amsterdam, 2012
ISBN 9789461400222
kanjers en knoerten Amsterdam
PAROOL zaterdag 14 april 2007, p.22
naar aanleiding van de tentoonstelling Size Matters,
Zuiderkerk Amsterdam 13 april t/m 16 mei 2007 Studenten van de Academie van Bouwkunst in Amsterdam bogen zich over de sporen die de naoorlogse cityvorming in de hoofdstad heeft achtergelaten. Onder het motto SIZE Matters! onderzochten ze hergebruikmogelijkheden van grote gebouwen uit die tijd, zoals de Nederlandse Bank en de parkeergarage Europarking, of probeerden ze eigentijdse grote programma’s in de bestaande stad onder te brengen. De bouwwerken en stedenbouwkundige ingrepen uit die tijd gaan een nieuwe periode van waardering tegemoet, meent Fred Feddes. ~ tekst uit archined publicatie.
publicatie doorpolderen
2e prijs voor prijsvraag: ‘[niet] wonen op de afsluitdijk’
ism Monique Hutschemakers en Tineke de Jong
publicatie Blauwe Kamer, nr.5, 2007
‘28,65 – doorpolderen’ zie pag.33
